Trwają w Bogu, wierze i ludziach

W niedzielę, 22 września cała społeczność zbroszańskiej parafii świętowała 50 rocznicę powstania tej wspólnoty wiernych. Bohaterem tego wydarzenia był ks. Czesław Sadłowski, dzięki któremu w Zbroszy Dużej wybudowano kościół.
Uroczystości rozpoczęła msza święta o godzinie 12.00, która zgromadziła rzesze wiernych. Modlili się oni w świątyni oraz na zewnątrz. Kolejna część obchodów odbyła się w ogrodach parafialnych, gdzie podziękowań i miłych a także niezwykle ważnych i ciepłych słów nie było końca. 
Przypomnijmy, że od 24 czerwca nowym proboszczem parafii św. Jana Chrzciciela mianowany został, ks. Artur Ściana. Już na początku swojej posługi stanął przed wyzwaniem organizacji obchodów okrągłego jubileuszu istnienia parafii. Jak przyznaje, nie byłoby to możliwe bez wsparcia zaangażowanych parafian. Na potrzeby przygotowań zawiązała się grupa osób, Komitet Organizacyjny, który spotykał się systematycznie, by jak najlepiej przygotować się do zbliżającego się święta.
– Zbrosza i działalność księdza prałata oraz was wszystkich budziła wówczas nadzieję dla nas wszystkich – mówił ks. infułat Jan Sikorski, przyjaciel ks. Czesława Sadłowskiego. – To wielki dar, bo pamięć Wasza wciąż trwa, co udowadniacie podczas tej uroczystości. Nie zapominajmy tego, co było i patrzmy na to, co będzie. 
Swoje talenty w niezwykłym programie artystycznym zaprezentowały dzieci z Publicznej Szkoły Podstawowej w Zbroszy Dużej. Tuż po nich koncert dała Gminna Orkiestra Dęta z Jasieńca. Na świętujących czekała kiełbaska i grille, jubileuszowy tort, dzik, kawa, herbata i napoje. Najmłodsi spędzali aktywnie czas na dmuchńcach, a bliżej zmroku uroczyste rozświetlenie znajdującego się przy świątyni krzyża. Świętowanie zakończyła „zbroszańska dyskoteka”. 
– Ks. Czesław Sadłowski jako kapłan służył, służy i będzie służył ludziom – mówiła Marta Cytryńska, wójt Jasieńca. – Ta niepozorna osoba okazała się być przykładem żywej wiary. Przykładem miłości i oddania. Dla nas legendą. Kościół to ludzie. Tu w Zbroszy Dużej potrafimy się jednoczyć. Tak jak 50 lat temu nasi przodkowie budowali tu parafię, wiarę, tak na nas spoczywa dzisiaj wielka odpowiedzialność, bo solidarność międzyludzka potrafi pokonać przeciwności losu. Tą solidarność czuć tutaj każdego dnia. Łączy nas parafia, szkoła, osp i ks. proboszcz Artur Ściana. Dziś, tak jak 50 lat temu, to miejsce wypiękniało. 
Obchody jubileuszu objął swoim honorowym patronatem Instytut Pamięci Narodowej. Z tej okazji w podziemiach kościoła odsłonięta została pamiątkowa wystawa poświęcona parafii oraz działalności ks. Czesława Sadłowskiego. Świętujący mogli obejrzeć projekcję archiwalnych filmów z życia parafii, dokonać wpisu w pamiątkowej księdze, a każdy z odwiedzających otrzymał pamiątkowy dyplom z okazji 50 lat istnienia parafii. Jednym z reportaży był „Cud w Zbroszy Dużej” autorstwa Wiesławy Grocholi. Głównymi bohaterami jej opowieści są ludzie pełni zapału, pracowitości, cierpliwości. Najbardziej znaczącą rolę w Zbroszy Dużej odegrał ks. Czesław Sadłowski. To on mimo aresztowań i szykan organizował nabożeństwa w prywatnych domach, chrzcił, udzielał komunii, błogosławiła i grzebał zmarłych. 
Przez stulecia mieszkańcy Zbroszy Dużej należeli do parafii Jasieniec. W 1957 roku postanowili zbudować kaplicę. W porozumieniu z proboszczem ks. Władysławem Wojewodą zgromadzili fundusze. Jednak milicja zarekwirowała zakupione drewno i wszczęła prześladowania rolników angażujących się w budowę świątyni. Szczególną uwagę władze komunistyczne zwróciły na wikariusza jasienieckiego – ks. Czesława Sadłowskiego, który w 1967 roku zamieszkał w oddalonej od Jasieńca wiosce z misją poprowadzenia duszpasterstwa wśród tych, których życie realizowało się w duchu wiary. Wikariusz ks. Czesław w wydzierżawionym budynku gospodarczym urządził salę katechetyczną i kaplicę. Kuria Metropolitarna Warszawska zezwoliła na odprawianie w niej mszy świętych i 10 marca 1969 roku duszpasterz odprawił pierwszą w Zbroszy Dużej Ofiarę Eucharystyczną. Dwa dni później komunistyczna administracja budowlana dokonała inspekcji, zakazując użytkowania kaplicy i zobowiązując milicję do dopilnowania zakazu. Parafianie, nie zważając na represje i przesłuchania, nadal gromadzili się na nabożeństwach. Duszpasterz prześladowany i nękany, trwał…
16 maja 1969 roku biskup Jerzy Modzelewski wydał dekret zezwalający na udzielanie w kaplicy zbroszańskiej wszelkich posług duszpasterskich, a 24 maja tegoż roku, w wigilię Zesłania Ducha Świętego, Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński poświęcił kaplicę p.w. św. Jana Chrzciciela. 4 lipca w 1969 roku milicja i bezpieka przeprowadziły akcję zamknięcia kaplicy, uwięzienia Najświętszego Sakramentu i zniszczenia mienia, a księdza sąd skazał na karę więzienia.
W 1972 roku komunistyczne władze w końcu zezwoliły na budowę świątyni i zbiórkę potrzebnych funduszy, w którą włączyli się parafianie, archidiecezja i Polonia. Kościół zaprojektowany przez architekta prof. Stanisława Marzyńskiego i konstruktora inż. Piotra Chomczyka został poświęcony 17 sierpnia 1974 roku przez Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego wraz z bp. Jerzym Modzelewskim.
Parafia została erygowana dnia 14 grudnia 1974 roku. Dzięki determinacji parafian, dziś wierni gromadzą się w jednonawowej przestronnej świątyni.