„Czarna sukienka” – magia słów i pałacowa elegancja

Jej trzecia powieść – „Czarna sukienka” (wydana pod patronatem Uniwersytetu Wileńskiego) miała premierę 17 października 2024 r. Z tej okazji 29 października 2024 r. odbyło się niezwykłe spotkanie autorskie w Pałacu w Małej Wsi.

Z fanami w wyjątkowym miejscu
Po „Srebrnym wrzecionie” i „Zaklętym zwierciadle” przyszła pora na literackie przywdzianie „Czarnej sukienki”! Pierwsze popremierowe rozmowy o trzeciej powieści toczyły się w Sali Tarasowej Pałacu w Małej Wsi, która wypełniła się licznym gronem wielbicieli twórczości Ewy Sobieniewskiej. Dzięki wyjątkowemu anturażowi uczestnicy spotkania autorskiego mogli poczuć się jak bohaterowie utworów ich ulubionej pisarki. Historyczne przestrzenie tego miejsca, pełne artystycznego klimatu, doskonale współgrały z rozmowami o książce „Czarna sukienka”. Jak przyznaje Ewa Sobieniewska: „Pałacem w Małej Wsi zachwycałam się od dziecka. Stał się on inspiracją do stworzenia powieściowych Wilczych Dołów”. Podczas wydarzenia uczestnicy spotkania mogli nie tylko delektować się nie tylko literackimi doznaniami związanymi z konwersacjami z pisarką o jej literaturze i kulisach twórczości, ale także wyjątkowym słodkim poczęstunkiem przygotowanym przez właścicieli obiektu.

Tajemnice „Czarnej sukienki”
Najnowsza powieść Ewy Sobieniewskiej opiera się na dwóch liniach fabularnych, co jest charakterystyczne dla twórczości tej autorki. Jak podkreśla pisarka: „Lubię, gdy autor pokazuje, jak przeszłość wpływa na teraźniejszość, jak pewne ukrywane przez lata tajemnice albo niezałatwione sprawy naznaczają los kolejnych pokoleń”. Tym razem czytelnicy zostali zaproszeni do świata Wiktorii i Oktawii Łempickich. Pierwsza z tych kobiet w obliczu powstania styczniowego musi mierzyć się nie tylko z rozłąką ze swoim ukochanym mężem – Ksawerym, ale także ze strachem i wyzwaniami, które stawia przed nią nowe, pełne zagrożeń życie. Z kolei Oktawia – nestorka rodu – aby odciągnąć myśli od tragicznych wydarzeń związanych z kolejnym polskim zrywem niepodległościowym, wraca do wspomnień z lat swojej młodości, kiedy to marzyła o miłości, która wydawała jej się nieosiągalna.

Wyjątkowy patronat
Szczególną rolę w procesie powstawania „Czarnej sukienki” odegrało Wilno – tutaj Ewa Sobieniewska zbierała materiały do książki. Tutaj też umieszczona została akacja utworu. Nic więc dziwnego, że najnowsze dzieło pisarki ukazało się pod honorowym patronatem VU Polonistikos Centras Centrum Polonistycznego Uniwersytetu Wileńskiego. Dla autorki ma to wartość sentymentalną – jest bowiem absolwentką VU: „Wielki to dla mnie zaszczyt, powód do dumy i radości. To w jakimś sensie potwierdzenie, że to moje pisanie jest coś warte”.

Sukces już przed premierą!
Ewa Sobieniewska przyznaje, że trzecia książka kosztowała ją wiele wysiłku – czytanie opracowań z epoki oraz pamiętników, świadomość ryzyka, że gdzieś wkradną się nieścisłości albo że popełni się błąd dotyczący faktów historycznych. Autorka podkreśla jednak, że proces tworzenia „Czarnej sukienki” był trudny szczególnie pod kątem emocjonalnym – pisarka bardzo przeżywała zagłębianie się w losy powstańców styczniowych, których na Wileńszczyźnie traktowano wyjątkowo brutalnie (wieszano ich, a następnie grzebano w tajemnicy). Nie bez powodu mówi się jednak, że ciężka praca popłaca. Dzięki czytelnikom wspomniana powieść od dnia zapowiedzi znajduje się w rankingu Top Empiku w kategorii literatura piękna.

Będzie kolejna książka!
Czytelników na pewno ucieszy fakt, że Ewa Sobieniewska pracuje nad następną powieścią. Autorka wyznaje: „Jestem zobowiązana do tego, by do końca grudnia skończyć czwartą książkę – muszę więc pisać i pisać. Z tego powodu staram się ograniczyć spotkania. W tym roku czeka mnie jeszcze tylko jedno – w moich rodzinnych stronach”.

Szczególne wyrazy wdzięczności
Autorka w sposób szczególny dziękuje Tomaszowi Barańskiemu (dyrektor Generalny Pałacu w Małej Wsi), który z wielką życzliwością pochylił się nad jej cichym pragnieniem, by premiera trzeciej książki odbyła się w tym historycznym miejscu, a także Elizie Kurzepie, która koordynowała cały projekt. Wydarzenie nie mogłoby odbyć się również bez Luizy Wójcik (polonistka, rusycystka, pasjonatka literatury i historii), która była pomysłodawczynią przedsięwzięcia, a także jego prowadzącą. Ewa Sobieniewska dziękowała również wszystkim swoim czytelnikom – za to, że są członkami ich wspólnej, literackiej podroży – oraz bliskim, którzy ją nieustannie motywują i wspierają w dalszej pracy.
Xymena Korczak