Dla godnego życia

Historię Adrianny Wasążnik zna już chyba każdy mieszkaniec Grójca, a nawet powiatu grójeckiego. Dziewczynka ma teraz 19 lat. Adrianna urodziła się w 2004 roku, z 1punktem w skali Apqar w ciężkiej zamartwicy z Sepsą, z niewydolnością krążeniowo-oddechową. Od urodzenia zmaga się z mózgowym porażeniem dziecięcym, głębokim niedosłuchem, opóźnieniem rozwoju psychoruchowego, wadą wzroku oraz padaczką lekooporną, która nasila się od 15 roku życia. Ada jest niepełnosprawna w stopniu znacznym i wymaga całodobowej opieki, a także stałej, systematycznej opieki specjalistycznej oraz intensywnej rehabilitacji narządu ruchu, mowy i słuchu, lecz złe warunki mieszkaniowe to wszystko uniemożliwiają.

Pod czujnym okiem
Rodzice dziewczynki robili wszystko, aby mogła normalnie żyć i choć lekarze nie dawali jej zbyt dużych szans na funkcjonowanie, to dzisiaj porusza się samodzielnie. Wszystko szło zgodnie z planem, aż do dnia, gdy padaczka pogłębiła się. Wraz z rozwojem emocjonalnym, napady padaczkowe nasilają się i są dużo częstsze i trudniejsze do opanowania. Może wywołać je każdy, nawet niewielki impuls, w postaci światła, hałasu, odgłosu dobiegającego z nieznanego miejsca itp. – Żyjemy w ciągłym strachu, nie znamy dnia ani godziny, kiedy wystąpi napad padaczki, nie wiemy co się wydarzy dziś czy jutro – mówi Adrian Wasążnik, tata dziewczynki. –  Córka nie wychodziła z domu od dwóch lat. Lekarze przyjeżdżają do nas na wizyty prywatne.
W związku z nasilającymi się napadami padaczki, rodzice zrezygnowali z pracy, by dzielić się opieką nad córką.

Siła wspomnień
Rodzina mieszka w niewielkim, 36 metrowym mieszkaniu komunalnym na pierwszym piętrze, bez balkonu. Duży pokój służy jako kuchnia, pokój dzienny i sypialnia. Rodzice Ady przyznają, że dziewczynka najlepiej czuje się na świeżym powietrzu, ale z dala od miejskiego zgiełku. Wspominają też czasy, gdy była młodsza i każdą wolną chwilę spędzała na działce u dziadków. –  Tam mogła swobodnie się bawić, a my mieliśmy na nią oko. –  mówi Aneta Wasążnik, mama dziewczynki.
Dziś zdjęcia z takich dni, są formą rehabilitacji dziewczynki, która oglądając je, uspokaja się. –  Ada lubi przebywać na świeżym powietrzu, ale przewożenie jej samochodem może powodować napad padaczki. – dodaje pani Aneta.

Domek poza miastem
Rodzina wierzy, że gdyby Ada mieszkała poza miastem, jej napady padaczkowe byłyby dużo rzadsze. Zagospodarowali już część działki w Kobylinie, którą otrzymali od swoich rodziców. Dzięki pomocy kilku firm, udało się doprowadzić tam przyłącze energetyczne oraz wodociągowe. Dzięki własnej pracy wyrównać i nieco utwardzić teren. Budowa domu w tych czasach to ogromny koszt. Nadzieją jest modułowy parterowy domek o powierzchni 60 metrów, którego koszt „pod klucz” to kwota rzędu 360 000 złotych.
– Byłby on zbawieniem dla zdrowia i życia naszej córki – przyznają rodzice Ady. –  Miałaby swobodę ruchu na powietrzu, dotleniłaby organizm i wówczas zmniejszyły by się ataki epilepsji.
Niestety, ale w obecnej chwili jest to zbyt duży koszt dla rodziny. Mama Ady opiekując się dziewczynką wykonuje rękodzieło (breloki, maskotki z włóczki etc.), ale to zbyt małe wpływy ze sprzedaży, aby móc odłożyć pieniądze na zakup takiego domu. Tym bardziej, że Adrianna stale potrzebuje leków, a także zapasu farmaceutyków na wypadek ataku padaczki.
Rodzice nie mają także możliwości zaciągnięcia kredytu, gdyż nie są nigdzie zatrudnieni. –  Mamy nadzieję, że uda nam się spełnić marzenie córki o lepszym życiu – przyznają rodzice.

Dlatego też zwracają się z prośbą o pomoc do firm oraz osób prywatnych. Wpłat można dokonywać na konto Fundacji Dzieciom „Zdążyć z pomocą”, Alior Bank nr konta: 42 2490 0005 0000 4600 7549 3994 tytułem 7180 Wasążnik Adrianna Ewa darowizna na poprawę warunków bytowych.